De geur van boeken = tijdreizen zonder ticket

 

Boekenwinkels hebben een geur die geen enkele e-reader kan namaken. Het is een mix van inkt, papier en een vleugje avontuur. Elke keer dat ik binnenloop, voelt het alsof ik in een tijdmachine stap.

Er zit iets magisch in een oud boek dat al door tientallen handen is gegaan. Alsof elke bladzijde fluistert over de mensen die het eerder lazen. Soms ruiken oude boeken een beetje muf, maar zelfs dat vind ik stiekem charmant. Het ruikt naar herinneringen die niet eens van mij zijn.

Thuis heb ik een plank vol nieuwe boeken die nog kraakvers ruiken. Elke keer dat ik er eentje opensla, is dat geurige “crack” moment net zo lekker als de eerste hap van een versgebakken brood. En nee, dat is geen overdrijving.

Boeken ruiken naar reizen zonder te bewegen, naar verhalen zonder paspoort en naar werelden die je voor een paar euro kunt kopen. Dus ja, ik lees graag digitaal, maar die geur? Die blijft voor altijd onbetaalbaar.